Een genetische ziekte is meestal erfelijk. Dat betekent dat het via één of beide ouders wordt doorgegeven. Border Collies zijn over het algemeen gezond en het ras Border Collie wordt dan ook beschouwd als een gezond ras. Toch zijn er, net als bij alle andere hondenrassen, een paar potentiële genetische gezondheidsproblemen die bij Border Collies vaker voor kunnen komen.
Toch hoeft dit niet te betekenen dat de Border Collies hiermee te maken krijgen. Het is wel handig om rekening te houden met de risico’s en je in te lezen in de kenmerken, zodat je op tijd in kunt grijpen en met de hond naar de dierenarts gaat wanneer dit nodig is.
Voor zowel fokkers als voor kopers kan het belangrijk zijn om op de hoogte te zijn van deze meest voorkomende genetische gezondheidsproblemen bij Border Collies. Een fokker hoort alle benodigde genetische testen te doen bij de ouderdieren om ervoor te zorgen dat de nakomelingen vrij zijn van genetische aandoeningen.
TOP TIP: Als je altijd gemakkelijk alles wilt kunnen vinden over een ziekte of medisch probleem bij je hond, is een uitgebreid naslagwerk de beste optie. Het Medisch Handboek Honden mag dan ook niet missen in je boekenkast. Hierin vind je direct alle juiste informatie die je nodig hebt over gezondheidsproblemen bij honden.
Wat zijn de meest voorkomende genetische gezondheidsproblemen bij Border Collies?
De Border Collie is een redelijk gezond ras, maar er zijn een aantal aandoeningen die bij Border Collies wat vaker voorkomen. Erfelijke ziektes die bij Border Collies vaker voor kunnen komen zijn epilepsie, heupdysplasie, Collie Eye Anomaly (CEA) en vroege doofheid (EOD).
Heupdysplasie bij Border Collies
Heupdysplasie is veruit de meest voorkomende bekende genetische ziekte bij Border Collies. Het treft bijna 11% van alle Border Collies volgens de studies van de ABCA Health and Genetics-commissie.
Bij heupdysplasie past de kop van het bovenbeenbot niet goed in de heupkom. Factoren die bij kunnen dragen aan de ontwikkeling van heupdysplasie zorgen ervoor dat het heupgewricht uiteindelijk beschadigd raakt. De gewrichtsschade genaamd osteoartritis ontstaat als reactie op spanningen en ontstekingsprocessen in het gewricht.
Dit veroorzaakt meestal kreupelheid en pijn. Osteoartritis is een degeneratieve gewrichtsaandoening. Het is in feite het resultaat van factoren die heupdysplasie veroorzaken. Voor de diagnose van heupdysplasie, wordt meestal een röntgenfoto gemaakt van het vooraanzicht van de heupen met gestrekt been.
Andere radiologische manieren om een Border Collie te testen op heupdysplasie zijn PennHIP en de Dorsolateral Subluxation-methode. Bij PennHIP wordt er getest op laxiteit in het heupgewricht op het moment van het uitoefenen van distractiedruk. Bij de Dorsolateral Subluxation-methode worden films gemaakt met de hond in een gewichtdragende positie.
Epilepsie bij Border Collies
Epilepsie is een aandoening aan de hersenen die gekenmerkt wordt door ‘aanvallen’. Epilepsie komt bij Border Collies bij 3 tot 5% van de honden voor. Dit betekent dat 1 op de 20 Border Collies op een bepaald punt in zijn leven epilepsie zal ontwikkelen.
Er zijn veel verschillende oorzaken voor epileptische aanvallen bij een Border Collie. Hierdoor is het soms lastig om vast te stellen waarom een hond epileptische aanvallen heeft. De diagnose wordt gesteld op basis van negatieve resultaten voor verschillende andere oorzaken van epileptische aanvallen.
Aangezien er weinig ras-specifieke informatie beschikbaar is, zijn de fokaanbevelingen voor epilepsie gebaseerd op die voor andere rassen waarbij deze ziekte beter gedefinieerd is. De aanbeveling is dan ook om niet met aangetaste honden te fokken. Wanneer twee honden een pup produceren die aan epilepsie lijdt is het ook niet verstandig om deze kruising te herhalen.
De Border Collie Club Nederland verbiedt fokken met Border Collies die lijden aan een erfelijke vorm van epilepsie. Ook met volle broers, zussen en nakomelingen van de hond mag niet gefokt worden. Meer informatie hierover kun je vinden in het Verenigingsfokreglement van Border Collie Club Nederland.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Epilepsie bij Border Collies
Hoeveel mag mijn Border Collie wegen?
Beste voer- en waterbak voor een Border Collie
Collie Oogafwijking
De Collie Eye Anomaly (CEA), ook wel Collie Eye Defect genoemd, is een erfelijke aangeboren aandoening. Met andere woorden, het is een genetisch geboorteafwijking die doorgegeven kan worden aan nakomelingen. Bij een Border Collie met Collie Eye Anomaly ontwikkelen de delen van het oog, met name het netvliesgebied, zich niet normaal.
In de meeste gevallen veroorzaakt CEA geen significante visuele stoornissen of een gebrek aan gezichtsvermogen, maar ernstigere gevallen waarbij schade aan de oogstructuur en netvliesloslating aanwezig zijn, kunnen leiden tot gedeeltelijke of volledige blindheid. Dat zijn echter zeer zeldzame gevallen.
CEA is geen progressieve ziekte, wat betekent dat het met de tijd niet erger zal worden. Het komt net zo vaak voor bij reuen als bij teven en treft zowel Border Collies als Collies en Australian Shepherds.
De diagnose van CEA kan lastig zijn. Omdat veranderingen in het oog niet vanzelfsprekend zijn en de ziekteverschijnselen vaak mild zijn, kan de diagnose alleen worden gesteld door de veterinaire oogarts (een oogspecialist) met gebruik van professionele diergeneeskundige apparatuur of door een DNA test.
Border Collies kunnen een gemuteerd CEA-allel dragen en dit doorgeven aan hun nakomelingen. Dit betekent niet dat de ouders van het nageslacht zelf last hebben van CEA. Een border collie wordt als ‘normaal’ gedefinieerd als hij geen allelen heeft die de CEA-mutatie dragen.
Als de hond één gemuteerd allel en één normaal allel heeft, wordt hij als een “drager” beschouwd. Dit betekent dat statistisch 25% van de puppy’s die zijn gefokt waarbij beide ouders drager zijn, CEA zullen ontwikkelen.
Doofheid
EAOD (Early Adult Onset Deafness) is één van de drie vormen van erfelijke doofheid waar een Border Collie aan kan lijden. Volgens de ABCA Health and Education Foundation, is het onbekend hoe vaak EAOD bij Border Collies voorkomt. Het lijkt er echter op dat veel Border Collies in Amerika, drager zijn van de mutaties die de doofheid kunnen veroorzaken.
De andere twee vormen zijn congenitale sensorineurale doofheid en ouderdomsdoofheid. Wanneer een Border Collie te maken krijgt met EAOD is dit meestal het geval in zijn beste jaren. Hierbij kun je denken aan de leeftijd van twee tot zes jaar.
Het komt echter ook voor dat het pas later optreedt, maar in dat geval is het moeilijk om het te onderscheiden van ouderdomsdoofheid. Hoe vaak EAOD precies voorkomt bij Border Collies is onbekend. Het is echter bijna zeker dat de incidentie in Noord-Amerika toeneemt. Dit komt doordat verschillende werkhonden van hoge kwaliteit in de Verenigde Staten gewilde vaders waren en pas daarna werd ontdekt dat zij pups hadden voortgebracht die EAOD hadden.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
De uiterlijke verzorging van een Border Collie
Beste hondenborstel voor een Border Collie
Hoe lang kan een Border Collie alleen thuis blijven?
