Elk hondenras heeft bepaalde gezondheidsproblemen waar ze over het algemeen wat vaker mee te maken krijgen. Ook bij Australian Shepherds is dit het geval. Het is altijd goed om te weten welke specifieke gezondheidsrisico’s jouw hond loopt. Wanneer je hierover goed geïnformeerd bent kun je op tijd ingrijpen wanneer dit nodig is en kun je proberen te voorkomen dat jouw hond lang lijdt of eventueel zelfs komt te overlijden. Dus wat zijn nou precies de gezondheidsproblemen die bij Australian Shepherds wat vaker voorkomen? En hoe kun je proberen te voorkomen dat jouw Australian Shepherd ziek wordt?
Worden Australian Shepherds beschouwd als een gezond ras?
Over het algemeen worden Australian Shepherds beschouwd als gezonde honden. Dit betekent dat ze niet vaak te maken hebben met gezondheidsproblemen, maar dit kan uiteraard wel. Zoals we hierboven hebben benoemd zijn er specifieke gezondheidsproblemen waar een Australian Shepherd meer risico op loopt. Dit zijn onder andere epilepsie, gevoeligheid voor bepaalde medicijnen, verschillende oogziekten en heupdysplasie.
Vaak kan een gerenommeerde fokker aangeven welke gezondheidsproblemen in zijn lijn voorkomen en in welke mate dat is. Het kan dan ook nooit kwaad om hiernaar te informeren wanneer je een puppy gaat aanschaffen. Houdt er rekening mee dat het niet automatisch betekent dat een puppy te maken krijgt met precies dezelfde gezondheidsproblemen als zijn ouders, maar dat dit wel mogelijk is.
TOP TIP: Het Medisch Handboek Honden is een geweldig naslagwerk dat onmisbaar is voor elke hondeneigenaar. Je zult er geen spijt van krijgen als je dit boek aanschaft, want het staat boordevol nuttige informatie waar je altijd weer op terug kunt vallen. Het is handig ingedeeld waardoor je met behulp van symptomen gemakkelijk mogelijke aandoeningen op kunt zoeken.
De meest voorkomende gezondheidsproblemen bij Australian Shepherds
Om ervoor te zorgen dat je zo goed mogelijk voorbereid bent op het opvoeden van een Australian Shepherd, hebben we de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij dit hondenras voor je op een rijtje gezet. We gaan wat dieper in op schildklierziekten, bepaalde vormen van kanker, cataract, elleboogdysplasie, epilepsie en heupdysplasie.
Schildklier ziekten
Aandoeningen aan de schildklier komen bij veel hondensoorten vaak voor, waaronder bij Australian Shepherds. De aandoening die het meest voorkomt aan de schildklier bij honden is auto-immuun thyroïditis. Gelukkig is deze auto-immuunziekte goed te behandelen en is de medicatie die hierbij nodig is niet duur. Het is wel belangrijk dat fokkers de nodige maatregelen nemen om te voorkomen dat hun honden deze ziekte steeds weer doorgeven.
Auto-immuun thyroïditis neemt een aantal symptomen met zich mee. Hierbij kun je denken aan het opzoeken van warmte, huidproblemen en gewichtstoename. Dit zijn de meest voorkomende symptomen bij deze aandoening. Wanneer er wordt gedacht dat een Australian Shepherd te maken heeft met een schildklieraandoening, is een grondig onderzoek en zijn meerdere testen nodig die moeten worden uitgevoerd door een dierenarts.
Lees Meer: Hypothyreoidie bij honden
Kanker
De kankervormen die bij Australian Shepherds het meest voorkomen zijn hemangiosarcoom en lymfoom. Hemangiosarcoom (HSA) is een agressieve vorm van kanker in het vaatweefsel, oftewel de bloedvaten, van de hond. Bij Australian Shepherds komt deze vorm van kanker erg vaak voor. Overal in het lichaam van de hond kan HSA zich vormen, maar dit komt het meest voor in het hart en de mild. Ook in de huid komt het over het algemeen wat vaker voor. HSA kan zich gemakkelijk verspreiden naar de longen of de lever, aangezien het in een bloedvat begint.
Wanneer een Australian Shepherd wordt gediagnosticeerd met HSA is de prognose vaak zeer slecht. In veel van de gevallen leeft de hond niet langer dan enkele weken of maanden na de diagnose. Soms is het erg moeilijk om HSA bij een hond te herkennen, aangezien de eerste aanwijzing een plotselinge catastrofale instorting kan zijn. Het kan voorkomen dat een hond geneest, maar dit is meestal het geval wanneer HSA zich bevindt in de huid.
Lymfoom, oftewel lymfklierkanker, is een vorm van kanker in de witte bloedcellen van de hond. Het ontstaat het vaakst in de lymfeklieren, het beenmerg of de milt. Het zou ook kunnen dat dit in het maagstelsel, de thymusklier of de huid ontstaat. Je kunt lymfoom meestal herkennen aan een vergrote lymfeklier die zich bevindt onder de kaak of achter de knie van de hond. Ook heeft een hond met lymfoom vaker last van lusteloosheid, zwellingen van de poten of het gezicht, gewichtsverlies of zelfs anorexia. Ook ademhalingsmoeilijkheden, irritaties op de huid of in de bek, vaker drinken en plassen, braken en donkere, stinkende diarree kunnen wijzen op lymfoom.
Het verschilt per specifieke vorm van lymfoom wat voor prognose wordt gesteld. Bepaalde vormen reageren beter op chemotherapie dan anderen. De meeste honden zullen na een periode van remissie echter toch terugvallen. Aanvullende chemotherapie kan resulteren in een tweede remissie, maar deze duurt vaak korter dan de eerste. Uiteindelijk overlijden de meeste honden aan lymfoom.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Australian Shepherd leeftijd – Hoe lang leven Australian Shepherds?
Hoeveel beweging heeft een Australian Shepherd nodig?
Beste hondenspeelgoed voor een Aussie
Cataract
Cataract is een veelvoorkomende oogaandoening bij Australian Shepherds. Het kan erfelijk zijn, maar er kunnen ook andere oorzaken achter zitten. Hierbij kan gedacht worden aan een andere ziekte, een onevenwichtige voeding of een verwonding. Toch is erfelijkheid bij de meeste gevallen de oorzaak.
Wanneer cataract erfelijk is, komt het voor in beide ogen. Dit betekent niet dat ze ook verschijnen op hetzelfde moment, maar het kan wel. Heeft een Australian Shepherd in één oog cataract? Controleer dan na ongeveer een half jaar of dit ook bij het andere oog het geval is. Je kunt erfelijke cataract herkennen aan kleine troebelingen in de ogen. Soms kan dit plaatsvinden over de gehele lens van het oog. Wanneer dit het geval is, kan de hond niets anders onderscheiden dan uitersten van donker en licht.
Doordat cataract zich langzaam ontwikkelt, krijgt de hond over het algemeen de kans om zich aan te passen aan zijn gezichtsverlies. Het is erg moeilijk om te voorspellen of een hond te maken zal krijgen met cataract. Honden kunnen over het algemeen goed leven met cataract, mede doordat ze geen pijn ervaren en door het feit dat ze zich vaak goed aan kunnen passen aan hun gezichtsverlies.
Elleboogdysplasie
Elleboogdysplasie (ED) blijft vaak onopgemerkt bij baasjes van Australian Shepherds. Wanneer een hond hiermee te maken heeft, vertoont hij slechts af en toe tekenen van kreupelheid. Veel mensen zien dit dan ook als een kleine verwonding, aangezien Australian Shepherds zeer actief zijn. Soms vertoont een hond met elleboogdysplasie helemaal geen symptomen, waardoor het moeilijk op te merken is.
Het hebben van elleboogdysplasie brengt een risicofactor met zich mee voor de hond. Het zou namelijk kunnen dat de hond uiteindelijk ook te maken krijgt met heupdysplasie. Het is zeer verstandig als fokkers een elleboogscreening laten doen bij elk standaard gezondheidsonderzoek. Op die manier kan elleboogdysplasie op tijd worden opgemerkt en kan er ook op tijd wat aan worden gedaan.
Epilepsie
Epilepsie is een aanvalsstoornis waar Australian Shepherds over het algemeen wat vaker mee te maken krijgen. Individuele aanvallen en epilepsie kunnen door verschillende dingen worden veroorzaakt. Zo kan het ontstaan door een hersenziekte, maar ook door onevenwichtigheden in de lichaamschemie. Ook hoofdletsel, koorts, blootstelling aan gifstoffen en infecties kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van epilepsie.
Wanneer een Australian Shepherd te maken heeft met epilepsie kan de hond last hebben van epileptische aanvallen. Wanneer je merkt dat dit gebeurt, is het belangrijk dat je een dierenarts raadpleegt. Deze weet vaak hoe je jouw hond kunt helpen en wat je kunt doen om aanvallen zo veel mogelijk te voorkomen.
Lees Meer: Epilepsie bij Border Collies
Heupdysplasie
Heupdysplasie kan ontstaan door een combinatie van omgevingsfactoren en genetische factoren. Het is een combinatie van gewrichtsdegeneratie en laxiteit van het heupgewricht van de hond. Omgevingsfactoren die bij kunnen dragen aan de ontwikkeling en de progressie van heupdysplasie zijn onder andere seksuele sterilisatie, het niveau en type van lichaamsbeweging en de voeding van de hond.
Wanneer een Australian Shepherd heupdysplasie heeft, is het risico groter dat hij ook te maken krijgt met elleboogdysplasie. Soms vertoond een hond met heupdysplasie weinig tot geen tekenen van kreupelheid. Andere honden kunnen al op jonge leeftijd verschillende ernstige gebreken vertonen. Het kan zijn dat orthopedische chirurgie helpt bij het verlichten van de symptomen, maar deze procedures zijn over het algemeen erg duur.
Lees Meer: Behandelingen voor heupdysplasie bij honden
Hoe kun je proberen te voorkomen dat jouw Australian Shepherd ziek wordt?
Elke hondeneigenaar wil zijn of haar hond zo lang mogelijk gezond houden en voorkomen dat hij ziek wordt. Er zijn hierbij drie dingen enorm belangrijk, namelijk routine verzorging, voldoende beweging en een goede, uitgebalanceerde voeding. Probeer een routine zo goed mogelijk in te bouwen in jouw schema, zodat je jouw Australian Shepherd vastheid en zekerheid kunt bieden. Dit draagt bij aan het gezond houden van de hond.
Ook beweging is enorm belangrijk. Door voldoende te bewegen zorg je ervoor dat de hond fit blijft en niet te maken krijgt met overgewicht. Dit kan namelijk verschillende gezondheidsproblemen met zich meebrengen, dus zorg ervoor dat het gewicht van de hond gezond blijft.
Als laatste is voeding een belangrijke factor. Niet alle voeding is geschikt voor elke hond en het is van belang dat jij als hondeneigenaar hier rekening mee houdt. Een hond moet de juiste voedingsstoffen binnenkrijgen. Ook de geschikte hoeveelheid voeding is per hond anders. Je kunt altijd hulp inschakelen om erachter te komen welke voeding en welke hoeveelheden het beste passen bij jouw hond.
Ook al heb je niet het gevoel dat er iets aan de hand is, het kan geen kwaad om eens in de zoveel tijd de gezondheid van jouw hond te laten checken bij de dierenarts en eventuele vragen te stellen. Je kunt altijd zijn of haar hulp inschakelen, al helemaal als je ergens over twijfelt. We raden je dan ook zeker aan om dit te doen.
Dit vind je misschien ook interessant om te lezen
Verharen Australian Shepherds veel?
Beste hondenborstel voor een Collie
Beste matras, kussen of mand voor een Aussie
